Nog snel even…
Het is nog vroeg als ik aanbel. Het is de dag van het afscheid van je broertje. Ik kom binnen en zie je nog lekker liggen op een matras in de huiskamer. Samen in een ruimte, samen zijn bij elkaar zo lang als mogelijk. De tijd tikt door en gaat veel te snel.
Papa en mama zijn al druk in de weer. Voorafgaand aan het afscheid mag ik nog herinneringen met jullie gaan maken. Je stelt vragen, helpt mee en mag verdrietig zijn.
Samen spelen, voetballen, stoeien en knuffelen. Wat had je dit nog graag met je kleine broertje gedaan.
Dan is het tijd voor vertrek. Samen in de auto, het afscheid nadert. Aangekomen in de familiekamer wordt het steeds definitiever. Je voelt de spanning en wil nog even bij je kleine superheld zijn. Nog snel even zijn kleine vingertjes aanraken nu het nog kan. En dan, dan mag Lio voor altijd jouw knuffel vasthouden.